Okul Korkusu Nedir?
ÇOCUĞUM OKULA GİTMEK İSTEMİYOR!!!
Çocukların farklı sebeplerle okula gitmek istemediğini sık sık duyarız ve bu durum genellikle normal kabul edilir. Okula gittikten kısa bir süre sonra da kendiliğinden kaybolur. Fakat bazen çocuğun okula gitmek istememesi süreklilik arz eder ve kendi kendinize uyguladığınız yöntemler ile bir yere varamazsınız.
Çocukların okula gitmek istememesinin sebepleri nelerdir?
Çocukların okula gitmek istememesinin farklı sebepleri olabilir. ‘Ayrılık kaygısı’ dediğimiz durum bu sebeplerin başında gelir. Çocuk anne, baba veya bakım veren kişiden ayrılmakta zorlanır. Bacaklarına yapışıp ağlayabilir, okula gitmek istemediğini defalarca söyler, sızlanır veya bağırıp çağırabilir. Okula gitmemek için karın ağrısı, bulantı, baş ağrısı gibi sebepleri öne sürer. Özellikle ilk defa okula başlayan çocuklarda sık görülen bir durumdur. Normal kabul edilebilir, fakat uzun bir süredir devam ediyorsa, belirtiler ve çocuğun yaşadığı sıkıntılar şiddetli ise, okula gittikten sonra da devam ediyorsa takip etmek ve gereğinde uzman bir kişiden yardım almakta fayda vardır. Uzamış ve giderek artıyor olması ciddi ve acil bir durum olabilir.
Çocuğun okula gitmek istememesi depresyon, sosyal fobi, kaygı bozuklukları, dikkat eksikliği hiperaktivite, özel öğrenme güçlükleri, zeka geriliği, davranım bozukluğu gibi psikiyatrik rahatsızlıklarla da ilişkili olabilir. Bu ve benzeri durumlar genellikle yardım almayı ve psikiyatrik tedavi veya danışmanlığı gerektirir. Önlem alınmaması durumunda ise yaşanan sıkıntılar artarak devam eder, kronik bir hal alarak tedavide güçlüklere neden olur.
Birtakım yaşam olayları da yine, çocuğun iç dünyasını derinden etkileyerek okula gitmek istememesine katkı sağlayabilir. Örneğin, anne ve babanın ayrılığı, aile içi iletişim sorunları, öğretmenle veya arkadaşlarla olan sorunlar, evde şiddet içerikli davranışların varlığı veya eve yeni bir kardeşin gelmesi sebepler arasında sayılabilir. Bu nedenle çocuğun büyüdüğü aile ortamı, bakım verenler, aile büyükleri ve onlarla ilişkiler araştırılmalı ve gerekli tüm kişilerden bilgi alınarak detaylı bir öykü alınmalıdır.
Ailenin normalin üstünde olan koruyucu, kollayıcı tutum ve davranışları, anne ve/veya babanın kaygı düzeylerinin yüksek oluşu veya son dönemde yaşadıkları bir depresyon çocuğun okula gitmek istememesinin sebepleri arasında sayılabilir. Ebeveyn, çocuğun yaşı gereği yapması gereken şeyleri dahi ‘’aman çocuğum üzülmesin’’, ‘’o yorulmasın yeter ki’’ diyerek kendi üzerine alıyor olabilir. Sonuç olarak, çocuk zor durumlarla nasıl başa çıkacağı, yalnız kaldığında nasıl davranacağı gibi konularda sıkıntı yaşar ve nasıl başa çıkacağını öğrenemez. Adeta sudan çıkmış balık gibi ‘ya tökezler’ ya da ‘tökezlememek için geri vitese takar’ YANİ KAÇAR ve KAÇINIR. En nihayetinde ise, kendine olan güveni azalır. Zaten kendine güveni fazla olmayan ve genellikle de desteklemeye ve motive edilmeye ihtiyacı olan bir çocuksa durum biraz daha zor ve ciddi olabilir.
Ne yapmak veya nasıl davranmak gerekir?
Çocuğu okula gitmek istemeyen bir ailenin öncelikle çocuğuna karşı anlayışlı ve hoşgörülü olması gerekir.
*Aile çocuğuna sakin bir şekilde neler hissettiği, neler düşündüğü veya neyin olmasından korktuğu gibi soruları sormalı ve çocuğu rahatsız edebileceğini düşündüğü noktaları (örneğin; okulu, arkadaşları vb.) dikkatlice gözden geçirmelidir.
*Zorlama, tehdit veya pazarlık gibi yöntemlere kesinlikle başvurulmamalıdır. Bu tarz yöntemler istenmeyen davranışın daha da yerleşmesi ve kronik bir hal almasına neden olabilir.
*Tüm bunların yanında, okula gitme konusunda istikrarlı bir tutum sergilenmeli ve okula gitmenin isteğe bağlı bir durum olmadığı vurgulanmalıdır.
*Eğer ki, çocuğun okula gitme konusunda ki isteksizliği süreklilik gösteriyor ve ailenin bu konuda ki çabaları yetersiz kalıyorsa, profesyonel bir yardım alınması gerekir. Çünkü ‘’nasıl olsa geçer’’ şeklinde ki bir düşünce, sorunun fark edilmesini önleyerek çocuğu erken tanı ve tedavi şansından mahrum bırakacaktır.